Zawsze w drodze, nigdy nie wykorzenieni
„Uwierzmy, że Bóg nas prowadzi. Trzeba nam porzucić lęk i wybrać zaufanie. Zaufanie do Boga i zaufanie do innych ludzi”
2020-01-08
– mówił przeor ekumenicznej Wspólnoty z Taizé na rozpoczęcie 42. Europejskiego Spotkania Młodych, które odbyło się we Wrocławiu w dniach od 28 grudnia 2019 r. do 1 stycznia 2020 r.
Była to „Pielgrzymka zaufania przez ziemię we Wrocławiu”. Myśl przewodnia tegorocznego spotkania na przełomie roku była związana z osobą św. Urszuli Ledóchowskiej: „Zawsze w drodze, nigdy nie wykorzenieni”. Brat Alois na jednej z wieczornych modlitw podkreślił, że „w sytuacji, gdy w świecie wszystko tak szybko się zmienia, my, chrześcijanie mamy być tymi, którzy torują drogi zaufania. By to było możliwe, potrzebujemy zakorzenienia w Chrystusie i w Kościele.”
Uczestnictwo w tym wydarzeniu dla nas było niesamowite: po pierwsze mogłyśmy poznać bliżej Siostry Boromeuszki Trzebnickie pełniące posługę we Wrocławiu, a po drugie pozwoliło nam to na wymienianie się doświadczeniami życia duchowego z ludźmi nie tylko innej narodowości, ale także innych odłamów chrześcijaństwa. Dzięki temu, że spotkanie ma charakter ekumeniczny umożliwiło to właściwe ukierunkowanie i umocnienie mojej wiary i żywej relacji z Jezusem, poprzez dyskusje, refleksję i medytację.
Każdy dzień naszego pobytu w Wrocławiu rozpoczynał się od wspólnej modlitwy, na której zostawaliśmy wprowadzeni w temat dnia. Po modlitwie był czas na spotkaniaw grupie, podczas którego dzieliliśmy się swoimi przemyśleniami dotyczącymi tematu dnia. Po południu był także czas na modlitwę, a po niej można było sobie wybrać jakieś spotkanie tematyczne.
Każdy wieczór tego spotkania wieńczyła modlitwa wieczorna, którą przeżywałyśmy głownie w Hali Stulecia, ale również dane było nam ją przeżywaćw Katedrze Grekokatolickiej. Modlitwę rozpoczynaliśmy śpiewem kanonów, które doskonale pomagały się wyciszyć. Następnie wsłuchiwaliśmy się w czytanie z Pisma św.(na każdy dzień przypadał inny fragment), po którym była chwila ciszy i modlitwa wstawiennicza. Na koniec było czytane przesłanie br. Aloisa, o po nim adoracja krzyża.
s.M. Amelia Bratek
